Deze zin uit een liedje van Blof legt precies het gevoel van deze week uit. Het nieuwe studiejaar gaat weer van start en alhoewel het al een maand meer herfst dan zomer is in Nederland, klinkt september toch net even wat minder aantrekkelijk dan augustus. Terwijl voor mij het begin van deze maand alleen maar gepaard gaat met het einde van de zomervakantie en terugkerende routine, is het begin van september voor vastende moslims specialer dan dat. Het einde van de ramadan nadert en over een aantal dagen zal het Suikerfeest beginnen. Na een maand lang vasten, veel bidden en tot bezinning komen, vindt op tien september een zekere ontlading plaats. Vreugde, want het is weer gelukt! Tenminste, zo stel ik het me voor. Ik vergelijk het een beetje met de ontlading van oud en nieuw. Een zekere spanning gevolgd door een nieuw begin. Een slechte vergelijking natuurlijk, want ieder jaar vieren we uitbundig dat het nieuwe jaar van start gaat maar doen we daar ook ons best voor? Leveren we daar ook iets voor in? Nee. Ik probeer echter om de sfeer van deze gebeurtenis te koppelen aan sferen zoals ik die ken. Tijdens de dagen van het Suikerfeest worden er veel bezoekjes gebracht aan familie, vrienden en buren. Men is extra behulpzaam en lief voor elkaar en deelt elkaars vreugde. Zou dit een beetje te vergelijken zijn met het kerstgevoel? Binnen mijn familie wordt dit nog heel traditioneel gevierd. Met liederen, veel eten en vooral veel gezelligheid. De tafels zijn gevuld met beenham, aardappelkroketjes en stoofperen. Hmm, toch anders dan bij het Suikerfeest, dat gepaard gaat met het eten van veel zoetigheid.
Op internet las ik ook dat kinderen cadeautjes krijgen tijdens dit feest. He, dat lijkt dan weer op het Sinterklaasfeest! Maar nee, ik denk niet dat het Suikerfeest goed te vergelijken valt met Nederlandse feesten. Het is een religieus feest, met dieper liggende gedachten dan lief zijn omdat je anders in de zak van Sinterklaas belandt, een stoomboot vol met pieten en rotjes en vuurpijlen om twaalf uur ’s nachts. Een feest dat je echt moet proeven, letterlijk en figuurlijk, voordat je de sfeer ervan kunt omschrijven. Het zal wennen zijn aan september, want na het Suikerfeest zal ook voor moslims de dagelijkse routine weer beginnen. Tegen allen die hebben gevast de afgelopen maand wil ik zeggen: ontzettend knap! Petje af! Geniet van het samenzijn van het Suikerfeest!
